ԱՄՆ-ի նախագահ Դոնալդ Թրամփը Fox News-ին տված հարցազրույցում նշել է, որ շատ դժվար զրույց է ունեցել Զելենսկու հետ և հերթական անգամ զգուշացրել նրան, որ Կիևը հաղթաթղթեր չունի: ԱՄՆ-ի նախագահը խոսել է նաև Ռուսաստանի դեմ լրացուցիչ պատժամիջոցների կիրառման մասին, շեշտելով, որ հարցը քննարկվում է, և դրանք կարող են կիրառվել։ «Ես միշտ դա պահուստում ունեի։ Անհրաժեշտության դեպքում կօգտագործեմ։ Ես կնախընտրեի դա չօգտագործել։ Ի դեպ, դա շատ կարևոր է»,- հավելել է Թրամփը։

Կինոն ավարտվեց, ցրվե՛ք

06.02.2015 | 00:35

Ո՛չ, չենք ասելու` Ծառուկյան Գագոյի ժողովը նավսած էր, հերիք չէր, որ չինացիք եկան, բայց չմասնակցեցին, «անգյուման» հեռացան, հերիք չէր` ստվերվեց ծառուկյանական նիստը Բերձորով, հետն էլ «բերձորցիք», իրականում «Հիմնադիր խորհրդարանը» ասուլիս տվեց նույն համաժողովի ժամին ու լրիվ հարամեց ԲՀԿ-ական կաստինգը, որն առանց այն էլ լավագույնս հարամել էր ՀԱԿ-ը` ոչ միայն իր, այլև Ստեփան Դեմիրճյանի մուտքը «Փարավոն» (ամենքը յուրովի են «խելագարվում». էս էլ իրենց Բերձորն էր) արգելմամբ:
Բայց այնքան, որքան «արարողությունը» «հարամեց» Ծառուկյանի ելույթը, պատկերացնել հնարավոր չէր:
ա) Ելույթը կազմված էր` «մեր պատասխանը Չեմբեռլենին, միջազգային հանրությանը» ոգով:
բ) Ոչ մի գնահատական Գյումրու դեպքերին, սահմանային իրադարձություններին: Ընդամենը` նշում։ Քաղաքացիական-ընդդիմադիր ոչ մի մոտեցում:
Իսկ որ ամենակարևորն է` ոչ մի խոսք Բերձորի մասին: Հետևությունները թողնում ենք ընթերցողին:
գ) Երկվություն, իսկ եթե ավելի անկեղծ՝ «եռվություն». ահա թե ինչ էր առկա ողջ ելույթի ընթացքում: Ելույթի մի մասը վասն Սերժ Ազատիչի` «նախագահ` ջան-ջան» էր: Հետո մեկ էլ ու Կոլյայիչն ընդհանրանում է Քոչարյանի հետ, տպավորությունն այնպիսին էր, թե Քոչարյանի շուրթերն են բարբառում արգամիչական տնտեսության մասին: ՈՒ շատ կարճ-կոնկրետ դիմում Սերժ Սարգսյանին` «արեք ճի՛շտ հետևություններ»: Կիսեք իշխանությունը` վերացրեք քաղաքական մենաշնորհը:
դ) «Բա դե էդպես էլ ասա էլի, Գագիկ»,- երևի մտածել է Սերժ Սարգսյանը, երբ լսել է Ծառուկյանի ելույթի երրորդ հատվածը, ուր Ծառուկյանը կարծես ուզում է մտնել կոալիցիա… բայց` «արի կլինի` մի փոխիր սահմանադրությունը, էսօրվա սահմանադրությամբ ախպերավարի մտնենք կոալիցիա, պրծնենք, բարիշենք-պրծնենք»:
ե) Բա եղա՞վ, պարոն Ծառուկյան, բա եղա՞վ: Ինչո՞ւ վերջը «դիպար» («կպար») խնամի Հովիկին, մարդն էս կարևոր օրով Մեդվեդևի հետ հանդիպման է, իսկ դու. «Ես ուզում եմ ստեղծել հնարավորություն, որ կրթված, գրագետ մարդիկ ոչ թե հուսահատ և չգնահատված հեռանան Հայաստանից, այլ դառնան Հայաստանի շարժիչը»:
զ) Վերջապե՜ս, ահա և «ա Պոլշան»` սահմանադրական փոփոխությունները, ինչի պատճառով էլ իրականում «ժողով» է անում Ծառուկյանը, ճառ ասում, զանգ կախողին սպասում:
ՈՒղիղ գծով` «սպառնալիք»: Համարյա` Բերձոր: Այլ կերպ նրա ելույթի ֆինալը հնարավոր չէ բնորոշել. «Կլինեն քաղաքական ցնցումներ… եթե պետության զարգացումը, պետության անվտանգությունը պահանջում են իշխանության փոփոխություն, ուրեմն այդպես էլ պետք է լինի»:
Ասում է երկրի թիվ մեկ օլիգարխը, որի հիմնական «օլիգները»` ընկերությունները, հազար հարկատուների ցանկում «նի՜ի՜խտ»:
է) Ինքնըստինքյան (ըստ Գագիկ Կոլյայիչի՝ «ինքստիքյան») հասկանալի է, որ Քոչարյանի-Աբրահամյանի-Ծառուկյանի «ժամանակն անսահման» չէ, ու այդ մասին բոլորի անունից Սերժ Սարգսյանին զգուշացնում է անձամբ Նիկոլայիչ Գագիկ Ծառուկյանը:
Ի՞նչ կասի այդ անսահմանափակության մասին Սերժ Ազատիչ-«նախագահ ջանը», շատ չի ուշանա:
Բայց և, իհարկե, անսահման չէ Ծառուկյանի ժամանակը, այլապես նա «ազնվաբար» ժողով անելու, ճառ ասելու, զանգ կախելու ճամփին գեթ մեկ անգամ կմտներ ԱԺ, ուր ինքը պետք է լիներ, ու «կցնցեր» հանրությանը` յուր պարտաճանաչ աշխատանքային ներկայությամբ, ձեռք կբերեր բարոյական իրավունք` իր գործը լավ անելուց հետո ուրիշի «լավը» պահանջել:
Ի դեպ, հարց՝ աջ ու ձախ, ընդհուպ մինչև Գյումրի ու Բերձոր «ցնցողներին» էդպես որ «ցնցում» եք, տակը բան մնալո՞ւ է, որ գաք իշխեք` ձեզ հետ բերելով ձեր «լավ որակը»։
Մտածելու բան է: